Foodtrucks zijn in opkomst. Vrolijke oldtimerbusjes met hamburgers, pizza's, koffie of broodjes zijn de standaard uitrusting op festivals, braderieën, maar ook bij bedrijfsopeningen, tuinfeesten en zelfs op de grote beurzen in de Rai of Jaarbeurs. Ondernemer Hofland schenkt zijn 'Roast Beans' in hal 1 van de de Huishoudbeurs. Een paar meter verder tapt een collega ijsjes vanuit een oude, roze Citroën, en nog een zaal verder biedt een bebaarde ondernemer vanuit zijn food-aanhanger sapjes aan. En met succes, want allen trekken klanten.
'Miljoenenbusiness'
'Het is een miljoenenbusiness', zegt Igor Sorko, medeoprichter van het foodtruckevenement Rollende Keukens. Hij schat dat er inmiddels 500 ondernemers met hun busjes rondrijden in het land, komende zomer kunnen ze bijna elk weekend wel terecht op een lucratief evenement. ‘Een gemiddelde foodtruck maakt bij ons €15.000 omzet in vijf dagen. We hebben er 130 staan dus dat is al een omzet van € 2 mln. En dan heb je nog veel meer andere festivals. Het gaat echt om vele tientallen miljoenen.’
Een rondrijdende bus klinkt als de ultieme ondernemersdroom, maar loont het? Hofland zegt anderhalf jaar bezig te zijn geweest om de keuken te bouwen, van het strippen van de oude Renault Estafette camper tot het inbouwen van de installatie. Keukens of koffiemachines kosten vele duizenden euro's. En wie op een evenement staat met zijn bus, betaalt de organisatie al snel een kwart van de omzet. Van de overblijvende 75% moet de ondernemer alles betalen, behalve inkoop en personeel ook nog eens de bus zelf.
Wraps van speltmeel
‘Soms verdien je bijna niets’, zegt Wrap ‘n rolling-eigenaar Hilde van Lierop. Op de Vakantiebeurs in Utrecht staat zij met haar oude Citroën HY met wraps van speltmeel. ‘Zeker in het begin neem je alles aan, maar nu weten we waar we moeten staan en waar niet.’ Beurzen zoals de Vakantiebeurs zijn daarbij niet meteen goed voor de inkomsten, wat ook hier moet zij een stevig deel van haar omzet afstaan. Maar het levert haar wel naamsbekendheid op en mogelijke nieuwe opdrachten.
‘Hoge afdrachten zie je vaker’, zegt Marcel de Reus, oprichter van foodtruckcompany - een bedrijf dat de voedselbusjes en caravans voor klanten bouwt. ‘Organisatoren van evenementen romen de winsten af en dat noopt ondernemers tot het vragen van €5 voor een frietje of €12 voor een hamburger. Die prijzen slaan nergens op, maar ondernemers moeten wel als ze nog iets willen verdienen.’
Stageld
Bij het grootste indoor foodtruckevenement in Ahoy in Rotterdam 'Eeterij op Wielen', dat volgende week begint, betalen bijvoorbeeld ondernemers €850 stageld voor een normale plek exclusief stroom en water. Bij goede verkopen vraagt de organisatie tot 30% van de omzet, met aftrek van het stageld. Het is daardoor hard werken voor de 75 deelnemende ondernemers, maar ook de organisatie zelf zegt dat het geen vetpot is. Het huren van een de grootste hal van Ahoy kost nu eenmaal geld, net als het aanleggen van alle stroom- en waterpunten voor de trucks. En daarom zijn de afdrachten nodig.
Bij het festival 'Rollende keukens' hebben ondernemers geen vaste afdracht, maar moeten zij solliciteren en zeggen wat ze willen betalen voor een plek. Wie hamburgers maakt zal meer moeten bieden dan bijvoorbeeld de verkopers van linksdraaiende quinoayoghurt. Sorko schat in dat ondernemers tussen de 15% tot 20% van hun omzet afdragen. Een gemiddelde deelnemer betaalt daarmee voor het hele vijfdaagdse festival €1.500.
Grote bedrijven roeren zich:
Tegelijk roeren bedrijven als Aviko, Unilever en Douwe Egberts (zie inzet) zich op de markt voor foodtrucks. De meeste merken kiezen voor nieuwe trucks, maar aardappelfabrikant Aviko gaat zelfs festivals langs met een oldtimer. Niet zozeer vanwege de verkopen maar ook om de naamsbekendheid te vergroten. ‘Ik had €200.000 aan sponsorgeld kunnen ontvangen door foodtrucks van grote bedrijven toe te laten', zegt Sorko, maar hij gruwelt bij het idee. 'Ze gaan dan gratis eten uitdelen en benadelen daarmee de rest. We doen dit dus niet, maar op andere plekken zie ik ze wel.’
Blijft er dan nog wel plaats voor ondernemers die de markt op willen stappen? Arjan de Hoon, denkt van wel. Hij is de eigenaar van toettoetfood.nl, een website met een overzicht van de voedselwagens in Nederland. Aanhangers, caravans en busjes in allerlei vintagekleuren staan er op zijn site. Ze luisteren soms naar ludieke namen als Car-beque of Adams Appels, het zijn vrijwel allemaal oldtimers en vooral de hamburgerwagen komt veel voor, waarbij op een krijtbord het menu op basis van biologische ingrediënten staat geschreven.
'Als je een hamburgercar, pizzawagen of koffietent begint dan zou ik niet meer in je investeren, daar zijn er al te veel van', zegt De Hoon. 'Maar het is zoals altijd bij ondernemen. Je moet óf heel goed zijn, óf iets nieuws doen. Zorg dat je een early adopter bent; verzin iets speciaals, dan is er altijd plek.’
Inkomsten uit een dagje festival:
- Verkoopprijs hartige pannenkoek: € 5
- Aantal op een dag: 500
- dagomzet: € 2500
- 25% afdracht aan organisatie:€ 750
- Inkoopsprijs: € 400
- Personeelskosten 1 pers 8 uur: € 300
- Post onderhoud: €100
- Totale kosten: € 1550
- Inkomsten op een dag: € 950
De ‘corporates’ komen:
Grote bedrijven hebben hun oog laten vallen op de foodtrucks.
De interesse bij hen gaat niet uit naar de oude busjes uit de jaren zestig, ze manifesteren zich met nieuwe, omgebouwde Mercedes Sprinters. Met die wagens kan een een twintigjarige uitzendkrachten moeiteloos op topsnelheid van festival naar festival. En door een speciale opbouw met popnagels en opstaande randjes lijken ze authentiek en klassiek.
‘Wij krijgen steeds meer verzoeken om trucks te bouwen’, zegt Marcel de Reus, oprichter van Foodtruckcompany. ‘We hebben ze gebouwd voor Leffe en voor Unilever en ik ben nu met een grote frisdrankproducent in overleg.’ Een eenvoudige, omgebouwde caravan kost rond de € 40.000, maar een serieuze foodtruck € 130.000, vooral vanwege de dure keuken die er vaak in zit. Volgens De Reus kiezen bedrijven toch voor de duurdere inhoud, omdat er juist winst valt te behalen voor wie veel hamburgers in een uur kan bakken. ‘Horecabedrijven hebben gezien hoe ondernemers in hun oldtimerbusjes hun markt inpikten, maar in zo’n oud busje met twee gaspitjes kun je nooit veel produceren,’ zegt hij. ‘Met dit soort trucks komen ze terug.’
BRON: Jeroen Koot - FD
Geen opmerkingen:
Een reactie posten